Zondag 4 mei 2025, nat en koud. Slaap vandaag in de gemeentelijke herberg van Junta Galicia in Ribadeo (hebben een vaste prijs van €10,-) een kale en kille herberg, je kunt er zelf niets klaarmaken mits je eigen potten en pannen bij je hebt of via een magnetron tegenwoordig. Deze had slechts 11 slaapplaatsen maar we waren er slechts met zijn vieren. Het was ongeveer 6 minuten lopen naar het centrum. Hier bleek in het centrum nog een herberg te zijn vlakbij het busstation, stond niet in het gidsje aangegeven.Tijdens het rondneuzen door de stad merk je dat de Spanjaarden houden van lekker eten en staan er dan ook erg graag voor in de rij, wat ik zag, Pulpo (inktvis in een sausje) en verse oesters ( niets voor mij). ik vond gelukkig een ander plekje net buiten het centrum met een maaltijd waarvoor je in Nederland het dubbele neertelt en erg lekker voor 3 gangen.

Maandag 5 mei, vandaag heb ik een eigen bevrijdingsfeestje ik sla een dagje wandelen over om mijn lichaam wat rust te gunnen en neem de bus naar Mondoñedo. Deze vertrekt om een uur of elf vanaf het busstation, het weer is niet fijn stevige regenbuien en een guur windje. Helaas foutje in de planning, te vroeg uit de bus gestapt. Dus de laatste kilometers lopen en dat heb ik ondervonden stevige klim en een forse daling in kl***te weer. Bij aankomst in Mondoñedo een goede keuze gedaan, om uit te rusten, albergue Lumen, een splinternieuwe accommodatie. Slaapzaal voor 5 (bg) douche, bed met schone lakens en dekbedje. Voor een prijs die ik het waard vond en schappelijk € 24, standaard is het rond de €15/19 maar beduidend minder luxe zoals hier. Met voor mij een prettige situatie je kon er de was doen en via de droger een uurtje later frisse en schone kleding, begon zo langzamerhand niet al te fris meer te ruiken. Als dit achter de rug is het even struinen en wat fotos maken van dit historische stadje.

Ontmoet tijdens het rondstruinen twee vriendelijke Pelgrims die ik al een keer eerder had gesproken in het voorbij gaan, Benoit een Parijzenaar en Blakeley een Texaanse arts die graag Amerika wilde ontvluchten om bekende redenen. Samen gezellig verder de middag doorgebracht met keuvelen en een glas wijn. Morgen weer verder, richting Abadin – Villalba.

Dat was een heftige, veel stijgen in een korte stukken, na de bocht wist je niet wat je te wachten stond uiteindelijk bereikte je een hoogte van 800 meter, waarna de daling langzaamaan begon. Tegen het middaguur gerust naast een simpel kerkhof en daarna weer verder. Onderweg geschrokken van een drietal loslopende paarden die op je afkwamen draven even voordat je Lousada bereikte dus stapje opzij, maar een kwartiertje later kwam het drietal weer terug. Bezorgde je toch een onrustig gevoel, ben niet verder gekomen dan Abadin vandaag.

Gezien de pijn in mijn onderrug en rechter heup heb ik besloten de bus naar Lugo te nemen om ondertussen tijdens de reis te besluiten wat verder te doen.

Ik besloot om door te gaan vanaf Arzúa en de laatste kilometers lopend af te leggen ondanks het ongemak en de pijn, slik dan maar een extra paracetamolletje.  Dit ben ik mezelf schuldig, ik wilde dit, dus gaan met die banaan 🍌 die ik dan onderweg als toetje ook nog oppeuzel.