Ik ga op stap en vertrek op weg naar ….

Na enige drukke dagen, waarbij je de laatste dingen nog eens doorneemt is het dan bijna zover. Morgen, maandag 15 april, vertrek ik dan voor mijn voetreis/pelgrimage op weg naar Santiago de Compostella. Een periode van bezinning en overdenking over een deel van je leven, waarbij je alles de revue kan laten passeren of een moment achterom kan kijken en voorwaarts gaan op weg naar een nieuw hoofdstuk in je leven. Je werkzame leven kan je nu gaan afsluiten met de gedachte dat je pensionering met rappe schreden nadert of dit langzaam op je af laten komen. Lees verder

De laatste week

Na een inspannende zaterdag die begon met de voorjaars-wandeling van de  St. Jacobs Genootschap regio Rotterdam en ’s avonds het etentje van de wandelvrienden. Met aansluitend een laatste cursusdag (voor Broekpoldergids) op zondag 7 april ging de laatste week in voor vertrek. Omdat je zaterdag op tijd aanwezig wilde zijn in Gorinchem, waar de regio wandeling plaats vond, moest je wel op tijd vertrekken hetgeen haast mislukte door omstandigheden. Het was voor mij een laatste mogelijkheid om nog even de benen te strekken en de nu werkelijk ingepakte rugzak te testen. Hij bleek goed te zijn gepakt daar ik niet het gevoel had een, volgens de vele opmerkingen te zware, rugzak droeg. De dag begon enigszins chaotisch maar naar verloop van de dag ging het steeds soepeler. De door de regio uitgezette wandeling ging door historisch Gorinchem alvorens we richting Loevestein gingen. Zonder te weten dat we een kleine tussenstop maakten in Lees verder

Nog twee weken voor vertrek.

Vandaag 31 maart 1e paasdag alles nog eens de revue laten passeren, de gedachten op orde brengen en nog een keer de rugzak inspecteren. Want er resten slechts 14 dagen voor dat het vertrek plaats vindt om te beginnen aan de verwezenlijking van je droomwens. Wanneer de eerste stappen zullen worden gezet van de pelgrimstocht naar …. Santiago de Compostella.

De afgelopen twee maanden waren niet al te best voor je voorbereiding, door ziekte van mijn echtgenote was ik helaas aan huis gebonden. Van wandelen was even geen sprake er moest met zorg en toewijding worden gewerkt naar herstel. Zoals het er nu naar uitziet gaat het allemaal lukken samen met de hulp van de kinderen, mijn Vlaardingse Wandelmaatjes, vrienden en kennissen. Ieder heeft ons in de voorbije maanden gesteund met woord en daad om de strijd tegen de medicijnen te slechten. Lees verder

30 dagen

De laatste voorbereidingen?

Vandaag de voorjaarsbijeenkomst van het Genootschap bezocht in Delft een ervaring die hoop geeft. Nadat je ’s morgens samen met een mede pelgrim van huis af de eerste stappen zet, om al wandelend op weg te gaan naar de Maria van Jesse kerk in Delft. Waar dit jaar de voorjaarsbijeenkomst plaats vindt, als je binnenkomt is er een bepaald gevoel van voldoening en je voelt dat er een ontspannen en gemoedelijke sfeer is. Na eerst even te hebben rond gekeken of dat je een bekende zag een eerste kopje koffie. Omstreeks 10 uur begint het eerste blok van de dag waarbij een ieder zich begeeft naar de plek waar het allemaal gebeurd. De een blijft in de Kerk en de anderen gaan naar het Meisjeshuis, enige straten en steegjes verwijderd van elkander.

Daar ik deze dag niet veel voorkeuren had, op de lezing van een van onze bekende BN’er na, bleef ik vooralsnog waar ik was. Op het moment dat de bekende Nederlander van de politieke verslaggeving begint met zijn lezing, blijkt in de tussentijd de kerk langzaam vol te zijn gelopen en wordt het stil als hij begint. Lees verder

Nog 6 weken.

De laatste 40 dagen voor vertrek.

Vandaag schijnt weer eens echt de zon en genieten we weer volop van een strakke blauwe lucht en een warmte die we weken niet hebben gekend. We werden er sikkeneurig van en velen hadden last van een kort lontje.

Maar vandaag was het een en al vriendelijkheid rondom. Vorige week nog een fijne oefen wandeling gelopen hier in de regio met een ietsjes over beladen rugzak, om te voelen wat mogelijk was te dragen zonder last. Ook dit ging vlekkeloos waardoor bij mij het gevoel opkomt, hier zal ik geen ernstige hinder van ondervinden onderweg, maar de tijd zal het leren. De paklijst werd nog eens nagelopen en jawel er kon toch nog iets meer worden thuisgelaten al zijn het slechts enkele grammen maar het volume was beduidend.

De voorlopige wandelplanning is gemaakt, na aankomst in Dax (Frankrijk) wordt er daar overnacht en gaat het de dag daarop beginnen. Lopen naar Sorde-L’Abbaye om dan via Saint Palais – D’Ostabat naar Saint-Jean-Pied-de-Port te lopen aan de voet van de Pyreneeën, waar ik dan op vrijdag 19 april hoop aan te komen. De keuze om eerst een paar dagen in te lopen voordat  de oversteek zal worden gemaakt naar Roncevalles, het begin punt van de Camino Francés, is een advies van een ervaren pelgrim eentje die ik zonder tegenwerping heb geaccepteerd.

 

Aftellen!!!

Het aftellen gaat nu echt vorm krijgen. De teller laat nu de laatste 60 dagen zien voordat de dag van vertrek daar is. Ondertussen zijn nu de definitieve stappen genomen. De kaartjes voor de trein zijn aangeschaft, een reis met de Thalys in combinatie met de TGV naar de startplaats -DAX- zijn geboekt en je plekje in de trein is gereserveerd. Ook de eerste reservering en de overnachting in een Franse herberg is een feit.

Alleen de keus van wat je meeneemt en thuis laat is een moeilijke. Als je gewend bent aan een zekerheid en aan comfort dan is je rugzak te klein. Maar denkend aan je diensttijd weet je dat het met minder kan. Als laatste kwam ik tot de ontdekking dat er nog voor een reisdocument moet worden gezorgd, was dit bijna vergeten. Ook nog even op zoek naar een paar goede wandel sokken en dan alles nog eens opnieuw bekijken. Wat laten we thuis en wat nemen we mee.

Winter

Een witte wereld.

Een echte winterwandeling deze keer, na de sneeuw en de vorst van de afgelopen dagen ging het wandelgezelschap deze keer eens een andere richting uit. Alphen aan den Rijn werd de startplaats van vandaag. Vooralsnog was het droog, maar fris en winderig de thermometer op de locatie vertelde ons dat temperatuur 6 graden was. De eerste kilometers werden gelopen binnen de beschutting van de bebouwing van Alphen aan den Rijn en langs de Oude Rijn. Waarna we het groene, nu witte hart, in liepen. Soms even glibberend maar prima te belopen paden, maar helaas de weersomstandigheden sloegen om en de eerste sneeuwvlokjes verschenen. In combinatie met de wind werd het een lichte sneeuwstorm en venijnig koud, onderweg nog even een kleine koffiestop. Wat smaakt een warme beker koffie dan lekker. Na deze stop ging het weer richting Alphen a/d Rijn, maar Lees verder