Maandag morgen, nat en koud. Sliep gisteren in de gemeentelijke herberg van Junta Galicia in Ribadeo (hebben een vaste prijs van €10,-) een kale en kille herberg, je kunt er zelf niets klaarmaken mits je eigen potten en pannen bij je hebt of via een magnetron tegenwoordig. Deze had slechts 11 slaapplaatsen maar we waren met zijn vieren. Het was ongeveer 6 minuten lopen naar het centrum. Spanjaarden houden van lekker eten en staan er erg graag voor in de rij wat ik zag, Pulpo en verse oesters ( niets voor mij). ik vond een ander plekje net buiten het centrum met een maaltijd waarvoor je in Nederland het dubbele neertelt en erg lekker voor 3 gangen.
Maandag 5 mei, een eigen bevrijdingsfeestje ik sla een dagje wandelen over en neem de bus naar Mondoñedo. Deze vertrekt om een uur of elf, het weer is niet fijn stevige regenbuien en een guur windje Helaas foutje in de planning, te vroeg uit de bus gestapt. Dus de laatse kilometers lopen en dat heb ik ondervonden stevige klim en een forse daling in kl..te weer. Bij aankomst in Mondoñedo een goede keuze gedaan, albergue Lumen, een splinternieuwe accomodatie. Slaapzaal voor 5 (bg) douche, bed met schone lakens en dekbedje. En ik vond de prijs schappelijk € 24, standaard is het rond de €15/19 maar beduidend minder. Met voor mij een prettige situatie je kon er de was doen via de droger een uurtje later frisse en schone kleding, begon zo langzamerhand niet al te fris meer te ruiken. Als dit achter de rug is even struinen en wat fotos maken van dit historische stadje.
Ontmoet daar twee vriendelijke Pelgrims die ik al een keer eerder had gesproken in het voorbij gaan Benoit een Parijzenaar en Blakeley een Texaanse arts die graag Amerika wilde ontvluchten om bekende redenen. Samen gezellig verder de middag doorgebracht met keuvelen en een glas wijn. Morgen weer verder richting Abadin – Villalba.
Dat was een heftige, veel stijgen in een korte stukken na de bocht wist je niet wat je te wachten stond uiteindelijk bereikte je een hoogte van 800 waarna de daling langzaamaan begon. Tegen het middaguur gerust naast een simpel kerkhof en daarna weer verder. Onderweg geschrokken van een drietal loslopende paarden die op je afkwamen even voordat je Lousada bereikte maar een kwartiertje later kwam het drietal weer terug. Bezorgde je toch een onrustig gevoel, ben niet verder gekomen dan Abadin vandaag.
Gezien de pijn in mijn onderrug en rechter heup besloten de bus naar Lugo te nemen om ondertussen tijdens de reis besluiten wat verder te doen. Ik ga door en vanaf Arzúa de laatste kilometers lopend afleggen ondanks het ongemak. Ben ik mezelf schuldig, wilde dit dus gaan met die banaan 🍌 die we onderweg als toetje ook nog oppeuzelen.