Vandaag 27 augustus 2015 een rustdag en pas op de plaats, nadat ik gisteren was aangekomen en de stempel van het Pelgrimsbureau in mijn pelgrimspaspoort had verkregen was het zoeken naar een slaapplaats. Dat dat niet eenvoudig was daar kwam ik al snel achter, de uitgekozen plekken waren vol of ik werd verrast door een voor mij te hoge vraagprijs. Uiteindelijk zocht ik het Seminario Menor op wetende dat daar wel een plekje zou kunnen zijn om er twee nachtjes door te brengen. Nadat ik mijn plekje had opgezocht eerst de gebruikelijke rituelen, douchen, wasje doen en even de achterkant van mijn oogleden bekijken. Nadat ik na een paar uur wakker werd, regende het nog steeds maar nu iets steviger. Hierna nam ik het voor mij slimste besluit, even een klein hapje maken beneden in het souterrain en dan opnieuw gaan slapen. Daar ik ’s middags al een menu del Dia had genoten bij Manolo in de stad.

Seminario Menor

Na een onrustige maar toch goede nachtrust even de stad in, je moest wel omdat tussen half tien en half twee de slaapzaal leeg moest zijn, om even te kijken en wat proviand in te slaan voor de avond maaltijd en de komende dagen. Na wat heen en weer te hebben geslenterd door een natte stad even op bezoek bij “de Huiskamer” voor een praatje en het VVV kantoor voor wat extra informatie, de recentste lijst met herbergen onderweg naar Fisterra. Hierna door naar de kathedraal voor de Pelgrimsmis waarbij hopelijk de Botafumeiro zal worden geslingerd, helaas dat was niet het geval deze keer. Na afloop van de mis eerst even in de rij om Jacobus even de hand te schudden om dan via het noordportaal de kathedraal weer te verlaten. Helaas had het gedurende de mis met daarbij een kleine “smeekbede” niet opgehouden met regenen dus veel viel er niet te beleven. Op de terugweg naar het Semenario even langs Manolo of er plekje is in het restaurant, wat gelukkig het geval was, wat weer scheelt in de proviand aankopen en wederom niet koken vanavond. Bij terugkomst even rusten om dan ’s avonds in het souterrain, waar de eetzaal en de keuken zich bevond, een boterham een wat kleins gegeten. Hier kwam ik gesprek met de Deense Tonia die het niet makkelijk had en had gehad in de afgelopen weken, na een korte kennismaking werd het een uitgebreid en uitgediept gesprek iets wat ik nog kende van de vorige camino. Een luisterend oor met een welgemeende raad of reactie. Maar helaas ook aan dit gesprek kwam een einde, ik wilde op tijd gaan slapen want morgen wilde ik weer verder. Het laatste stukje bewandelen naar Fisterra en Muxia iets wat mij in 2013 niet meer lukte vanwege moeheid, tijdgebrek en wilde ik vroeg beginnen dan was het nu tijd om te gaan slapen.