Vrijdag 23 augustus 2024.

Vanmorgen fris opgestaan om aan de etappe Bilbao Portugalete te beginnen, alles weer in de rugzak en na een licht ontbijtje op pad naar het startpunt van deze dag. De Puente Euskalduna een geronde brug over de rivier vlakbij het Istasmuseum en het congrescentrum.

Aan de voet van de brug begon ik aan de korte en vlakke route richting Portugalete, hier loopt een veelkleurig fiets-wandelpad langs de rivier met aan de andere zijde het vervallen industriële schiereiland van Bilbao waar nu naar het lijkt het ene na het andere wooncomplex wordt gebouwd. Aan de zijde waar ik loop is alles al vernieuwd en geeft het beeld van een steeds uitdijende stad.

Het pad is prima te belopen lekker vlak, schoon en met een fris windje gaat het naar mijn gevoel prima maar langzaam maar zeker loopt de temperatuur op. Na een klein uurtje even een rust en tegelijkertijd kijken naar het oude en nieuwe om mij heen.

Hierna gaat de tocht weer verder met een duidelijk zichtbare lijn van hier eindigd Bilbao en zijn het weer de kleine plaatsen die elkaar opvolgen als ook de renovatie en reparatie werkzaamheden aan de weg . Het pad langs de rivier eindigd en het wordt dan oversteken naar de andere zijde van de weg. Zo loop je via het trottoir richting Portugalete. In de verte zie ik de contouren van de gondel overgang naar Portugalete doch dan geeft mijn lichaam een onwelkom seintje, ik ga onderuit. Nadat ik van de schrik ben bekomen even een rust plekje in een bus hokje. Wat nu, doorgaan of toch stoppen.

Neem het trieste en treurige besluit te stoppen, mijn gezondheid gaat boven alles. Probeer terug te keren naar Bilbao dan een slaapplaats vinden of anders een manier om terug te reizen naar huis. Het is voor mij einde “oefening”.