Na de Airborne Wandeltocht en de eerste wandelingen die werden gelopen van de RS80 winterserie, blijkt dat mijn conditie en vooral het ademhalen niet goed gaat. Hier had ik voordien niet zo’n erg in helaas merk je het nu wel, kortademigheid, waarbij je soms het gevoel krijgt naar lucht te moeten happen. Dit is geen prettig gevoel en je voelt je daardoor gauw moe en uitgeblust. Wandelen wil ik graag blijven doen dus wordt het tijd voor een bezoekje aan de dokter, waar ik de pest aan heb. Maar we blijven het proberen om de conditie op te vijzelen en het gevoel van kortademigheid onder controle te krijgen.

Daarom houd ik de wandeltochten die je zo her en der loopt aan de kortere kant. Soms neem ik een extra route mee van een kortere afstand om te zien waar een snijpunt is om indien mogelijk de afstand in te korten. Gelukkig is het nog niet nodig geweest en ik zou het eigenlijk ook niet willen. Gewoon blijven wandelen en niet afsnijden, de afstand is de uitdaging en geeft je de voldoening. Elke wandeling is weer een overwinning op jezelf en je blijft en wordt er gezonder van.