Opnieuw beginnen

Na ontslag uit het ziekenhuis en de gevolgde revalidatie kon ik toch deelnemen aan de 4Daagse van dit jaar. Ik wilde dit o zo graag om weer gevoel te krijgen het nog te kunnen. Achteraf bleek het een zware opgaaf te zijn geweest maar hij werd volbracht. Nu enige weken later opnieuw beginnen met het besef dat je met kleine stappen ook ver kan komen.

Vandaag de Airborne Wandeltocht, geen 40Km maar de 25Km deze keer. Langere afstanden waren me ontraden, dit zou een te grote lichamelijke druk tot gevolg hebben wat dan meer schade dan vreugde zou geven. Dit advies werd nu echt eens opgevolgd. Het was wennen aan een drukkere en andere route, deels gelijk maar toch. Ook werd het wennen aan de veranderde weersomstandigheden, het was een warme dag geworden met tropische waarden waardoor water zelfs smaak kreeg. De wandeling van vandaag was de eerste in een nieuwe reeks, waarbij de gedachte van wandelen om te ontspannen meer betekenis kreeg.

De teerling is geworpen….

Na vele dagen en nachten van overdenken van wat nu te doen is uiteindelijk het begin gemaakt.

Nu 5 maanden later na het verlaten van het ziekenhuis, nadat ik er was opgenomen vanwege een TIA. Is het besluit genomen en uiteindelijk de teerling geworpen, ik ga proberen om mijn droom te verwezenlijken, de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella proberen te volbrengen. Dit is een uitdaging en het zal geen gemakkelijke zijn. Gedurende de revalidatie en de gesprekken die zijn gevoerd in de achterliggende maanden kwam regelmatig het woordje loslaten voor. Na de opmerking dat ik de Camino wilde gaan lopen keek men eerst vreemd op maar na enige uitleg werd me gezegd dat dit geen slecht idee zou zijn “om de lasten van het verleden en de gevolgen hiervan” te verwerken en los te laten. Lasten die je al jaren met je meedraagt op je schouders, dit zal geen gemakkelijke opgaaf zijn. Want wat Lees verder