Ik ga op stap en vertrek op weg naar ….

Na enige drukke dagen, waarbij je de laatste dingen nog eens doorneemt is het dan bijna zover. Morgen, maandag 15 april, vertrek ik dan voor mijn voetreis/pelgrimage op weg naar Santiago de Compostella. Een periode van bezinning en overdenking over een deel van je leven, waarbij je alles de revue kan laten passeren of een moment achterom kan kijken en voorwaarts gaan op weg naar een nieuw hoofdstuk in je leven. Je werkzame leven kan je nu gaan afsluiten met de gedachte dat je pensionering met rappe schreden nadert of dit langzaam op je af laten komen. Lees verder

Nog twee weken voor vertrek.

Vandaag 31 maart 1e paasdag alles nog eens de revue laten passeren, de gedachten op orde brengen en nog een keer de rugzak inspecteren. Want er resten slechts 14 dagen voor dat het vertrek plaats vindt om te beginnen aan de verwezenlijking van je droomwens. Wanneer de eerste stappen zullen worden gezet van de pelgrimstocht naar …. Santiago de Compostella.

De afgelopen twee maanden waren niet al te best voor je voorbereiding, door ziekte van mijn echtgenote was ik helaas aan huis gebonden. Van wandelen was even geen sprake er moest met zorg en toewijding worden gewerkt naar herstel. Zoals het er nu naar uitziet gaat het allemaal lukken samen met de hulp van de kinderen, mijn Vlaardingse Wandelmaatjes, vrienden en kennissen. Ieder heeft ons in de voorbije maanden gesteund met woord en daad om de strijd tegen de medicijnen te slechten. Lees verder

Aftellen!!!

Het aftellen gaat nu echt vorm krijgen. De teller laat nu de laatste 60 dagen zien voordat de dag van vertrek daar is. Ondertussen zijn nu de definitieve stappen genomen. De kaartjes voor de trein zijn aangeschaft, een reis met de Thalys in combinatie met de TGV naar de startplaats -DAX- zijn geboekt en je plekje in de trein is gereserveerd. Ook de eerste reservering en de overnachting in een Franse herberg is een feit.

Alleen de keus van wat je meeneemt en thuis laat is een moeilijke. Als je gewend bent aan een zekerheid en aan comfort dan is je rugzak te klein. Maar denkend aan je diensttijd weet je dat het met minder kan. Als laatste kwam ik tot de ontdekking dat er nog voor een reisdocument moet worden gezorgd, was dit bijna vergeten. Ook nog even op zoek naar een paar goede wandel sokken en dan alles nog eens opnieuw bekijken. Wat laten we thuis en wat nemen we mee.

Winter

Een witte wereld.

Een echte winterwandeling deze keer, na de sneeuw en de vorst van de afgelopen dagen ging het wandelgezelschap deze keer eens een andere richting uit. Alphen aan den Rijn werd de startplaats van vandaag. Vooralsnog was het droog, maar fris en winderig de thermometer op de locatie vertelde ons dat temperatuur 6 graden was. De eerste kilometers werden gelopen binnen de beschutting van de bebouwing van Alphen aan den Rijn en langs de Oude Rijn. Waarna we het groene, nu witte hart, in liepen. Soms even glibberend maar prima te belopen paden, maar helaas de weersomstandigheden sloegen om en de eerste sneeuwvlokjes verschenen. In combinatie met de wind werd het een lichte sneeuwstorm en venijnig koud, onderweg nog even een kleine koffiestop. Wat smaakt een warme beker koffie dan lekker. Na deze stop ging het weer richting Alphen a/d Rijn, maar Lees verder

Blijven oefenen

Vandaag de 1e wandeling in het nieuwe jaar, samen met mijn “Vlaardingse Wandelmaatjes”. Waarmee ik sinds 2006 bijna alle wandeltochten van de RS80 heb gelopen, weer of geen weer. Maar vandaag was het een fantastische dag, winters maar met een zonnetje en weinig wind. De wandeltocht die we vandaag lopen start vanaf een andere locatie dan die we kenden.De routebouwer had een goede keuze gemaakt, een prettige en ruime locatie. Ook de route die hij had samengesteld was prettig en aangenaam. Lopend door de Hofstad, waar meer parken en groene stroken zijn als dat je dacht en dit gekoppeld maakt het aangenaam wandelen. Via een stukje stedelijk Voorschoten en langs de landgoederen, de Eikenhorst, ging het richting Wassenaar. Hier hielden we een korte pauze om dan aan de laatste kilometers van deze dag te beginnen.

Gedurende de dag blijk ik door de rugzak die ik droeg een aanspraakpunt te zijn voor veel wandelaars die zich afvroegen, waarom zo groot en zwaar. En soms met komische gevolgen. Ook heb ik de nodige tips en raadgevingen ontvangen van pelgrims die aan het uiterlijk van de rugzak zagen waar ik me mee bezig was. Ook de aanspraak, tips en de afleiding deden me goed. Ongemerkt legde je de kilometers af en de last die je droeg werd niet gevoeld.Ik beschouw dit als een goed voorteken voor mijn eigen tocht die over enige weken gaat beginnen.

De eerste echte tochten

Vandaag bijna aan het einde van het jaar 2012 wordt de grote stap gezet in de richting van mijn Camino wandeltocht. We gaan twee dagen wandelen met een voorlopige volle proef bepakking.

Een rugzak geheel gevuld met de spulletjes die op de tocht vermoedelijk zullen worden meegenomen, alles gepakt in de rugzak die ik twee jaar geleden als eerste aanschafte. Het eerste stukje van een reeks spullen op weg naar de voltooiing van mijn droom, een Osprey Kestrel 58.

Volledig bepakt en gezakt ging ik deze ochtend op weg, samen met mijn vaste “Vlaardingse Wandelmaatjes” om de Capellse Tweedaagse te gaan wandelen. Lees verder

De eerste stappen.

De eerste echte wandeling?

Stukje voor stukje begint nu de puzzel een vorm te krijgen en het wens beeld wordt steeds duidelijker. Na in de afgelopen maanden diverse wandeltochten te hebben gelopen uit de winterserie van de RS80 hebben we vandaag bij de afsluiting van de eerste helft de wandelrugzak verwisseld voor de te dragen rugzak in april 2013. Al de gelopen wandelingen in de voorgaande maanden werden zonder pijntjes of problemen volbracht, zonder blaren of blessures. De dag rugzak die ik droeg werd telkens een stukje zwaarder gemaakt om vast te wennen, ook dit leverde geen problemen op zodat ik vandaag vol vertrouwen de eerste echte test aanga. Als je je wens vorm wilt geven Lees verder