Vanmiddag om 15:13 uur mijn gewenste doel bereikt met gisteren als slot regen net zo als vanmorgen bij het begin. Heb vannacht weer eens stevig en lang geslapen, in een slaapzaal met 4 jonge studentes en verder niemand. Gezien de temperatuur werd er wel de verwarming aanzetten waardoor het er behaaglijk aanvoelde, ook deze herberg was een nieuwe maar met een reguliere prijs met zelfs de mogelijkheid voor een 2 of 3 persoonskamer. Je kon er niet koken maar een eenvoudige magnetron maaltijd was er te koop bij de receptioniste evenals snacks etc.

De weg die vanmorgen was deels bekend doch er zaten diverse, voor mij onbekende stukken tussen. Onderweg bij een pension/albergue een café con leche besteld met tostades waarbij de eigenaar een kunstenaar was ontdekte ik.

Bij aankomst in Monto de Gozo was het beduidend anders geworden, blijkt deels een opvang te zijn gezien de vele Afrikaanse bewoners en de beveiliging. Een deel was zelfs verworden tot een bungalowpark met een modern cafetaria. Waardoor ik besloot de laatste 6 km toch door te lopen, iets van “op mijn tandvlees”. Maar ook hier is veel vernieuwd aan de buitenrand, doch verder lopend wordt het richting het oude centrum weer een herkenning van wat was met een enkele verandering.

Aangekomen bleek er een en ander gaande te zijn, een trouwpartij tussen politie functionarissen waarbij uniformen uitblinken en met sabel een ereboog werd gemaakt. Ook stonden er diverse TV wagens op het voorplein, zal wel voor iets bijzonders zijn straks.

Nadat een mede Pelgrim jezelf op je smartphone vereeuwigd heeft is het even in alle rumoer tot jezelf komen om daarna naar het Pelgrims buro om je laatste stempel te halen en eventueel je Compostela en een certificaat van je gelopen kilometers, kreeg het nummertje 602 uitgereikt terwijl er nog vele wachtende achter mij stonden. Kreeg na overlegging van mijn Credential ondanks mijn omwegen waardoor ik niet alle kilometers correct had afgelegd, beiden afstand certificaat en Compostela . Dan even langs de huiskamer van het Genootschap voor een kopje koffie opbeurend en ondersteunend woord. Daarna op zoek naar een slaapgelegenheid en als het effe kan deze keer in het centrum van de oude stad, ook dat lukte wonderwel ergens achteraf. Schoon, gezellig met de mogelijkheid om er voordelig te eten, dagmenu voor €14,50 (de standaard drie gangen met wijn).

Zondag 11 mei, laat wakker 09:30 en niet zoals alle dagen ervoor, was een lekker gevoel. Gisteravond nog even naar het grote plein geweest, bleek de finish te zijn van een hardloopwedstrijd vandaar al die drukte die ik had gezien. En voor de jeugd was er ook een en die liep pal voor de deur van het pension. Begeleid met motoren en het nodige geluid

Dus na een lange nacht uitgerust wakker worden, effe de trappen af naar de andere verdieping om te douchen en de andere ochtend rituelen. Straks even een restaurantje opzoeken voor een ontbijtje en dan even lekker rondwandelen en een bezoekje aan de “Huiskamer” voor een kopje koffie. En later vanmiddag even naar de wasserette om een en ander op te frissen want het ruikt niet meer zo fris! Tijdens het bezoek aan de Huiskamer een Groninger ontmoet samen daarna even ervaringen uitwisselen onder het genot van een biertje. Later op de dag kwam het zonnetje tevoorschijn wat de kilte verdreef en de gezelligheid toenam. Als avondmaaltijd bij een bekend adresje, moest even zoeken, een callemares schotel gegeten. Gezien de meeste Spanjaarden eten vanaf 8 uur ’s Avonds koos ik ervoor om dat een half uurtje eerder te doen, hebben ze net even meer tijd en geduld. Daarna terug naar het pension, normaal ritme weer proberen terug te vinden voor wat het slapen betreft en morgen weer eens lekker rondneuzen.

Na een voor mij sloom dagje Lugo, door velen genoemd als een leuke plaats aan het einde van de Primitivo voor ze gaan aansluiten op de Camino Frances, zal dit zeer zeker niet tegenspreken vooral het oude centrum binnen de muren. Lugo is ook een stad met veel studenten en dat merk je ook in de omgeving. Had me een plekje kunnen verwerven in de Albergue Municipal. Alleen de hospitalero was niet van de allervriendelijkste, daar de pelgrims die de Camino Primitivo lopen voor gaan op alle anderen, blijkt een vaste regel zijn. Maar na wat praten hoefde ik niet te wachten tot 17:00 uur. Dus meevallertje bijna alle 37 slaapplekken waren belegd.

Na inschrijven, douchen en het gebruikelijke even rondgewandeld door het oude centrum en een leuk plekje gevonden om later te gaan eten. Deze keer geen inkopen doen daar ik morgen nog een keer het echte wandelen oversla en met de bus naar Arzúa neem om vandaar het laatste deel naar Santiago loop.

Lees verder →