Winter

Een witte wereld.

Een echte winterwandeling deze keer, na de sneeuw en de vorst van de afgelopen dagen ging het wandelgezelschap deze keer eens een andere richting uit. Alphen aan den Rijn werd de startplaats van vandaag. Vooralsnog was het droog, maar fris en winderig de thermometer op de locatie vertelde ons dat temperatuur 6 graden was. De eerste kilometers werden gelopen binnen de beschutting van de bebouwing van Alphen aan den Rijn en langs de Oude Rijn. Waarna we het groene, nu witte hart, in liepen. Soms even glibberend maar prima te belopen paden, maar helaas de weersomstandigheden sloegen om en de eerste sneeuwvlokjes verschenen. In combinatie met de wind werd het een lichte sneeuwstorm en venijnig koud, onderweg nog even een kleine koffiestop. Wat smaakt een warme beker koffie dan lekker. Na deze stop ging het weer richting Alphen a/d Rijn, maar Lees verder

Blijven oefenen

Vandaag de 1e wandeling in het nieuwe jaar, samen met mijn “Vlaardingse Wandelmaatjes”. Waarmee ik sinds 2006 bijna alle wandeltochten van de RS80 heb gelopen, weer of geen weer. Maar vandaag was het een fantastische dag, winters maar met een zonnetje en weinig wind. De wandeltocht die we vandaag lopen start vanaf een andere locatie dan die we kenden.De routebouwer had een goede keuze gemaakt, een prettige en ruime locatie. Ook de route die hij had samengesteld was prettig en aangenaam. Lopend door de Hofstad, waar meer parken en groene stroken zijn als dat je dacht en dit gekoppeld maakt het aangenaam wandelen. Via een stukje stedelijk Voorschoten en langs de landgoederen, de Eikenhorst, ging het richting Wassenaar. Hier hielden we een korte pauze om dan aan de laatste kilometers van deze dag te beginnen.

Gedurende de dag blijk ik door de rugzak die ik droeg een aanspraakpunt te zijn voor veel wandelaars die zich afvroegen, waarom zo groot en zwaar. En soms met komische gevolgen. Ook heb ik de nodige tips en raadgevingen ontvangen van pelgrims die aan het uiterlijk van de rugzak zagen waar ik me mee bezig was. Ook de aanspraak, tips en de afleiding deden me goed. Ongemerkt legde je de kilometers af en de last die je droeg werd niet gevoeld.Ik beschouw dit als een goed voorteken voor mijn eigen tocht die over enige weken gaat beginnen.

De eerste echte tochten

Vandaag bijna aan het einde van het jaar 2012 wordt de grote stap gezet in de richting van mijn Camino wandeltocht. We gaan twee dagen wandelen met een voorlopige volle proef bepakking.

Een rugzak geheel gevuld met de spulletjes die op de tocht vermoedelijk zullen worden meegenomen, alles gepakt in de rugzak die ik twee jaar geleden als eerste aanschafte. Het eerste stukje van een reeks spullen op weg naar de voltooiing van mijn droom, een Osprey Kestrel 58.

Volledig bepakt en gezakt ging ik deze ochtend op weg, samen met mijn vaste “Vlaardingse Wandelmaatjes” om de Capellse Tweedaagse te gaan wandelen. Lees verder

De eerste stappen.

De eerste echte wandeling?

Stukje voor stukje begint nu de puzzel een vorm te krijgen en het wens beeld wordt steeds duidelijker. Na in de afgelopen maanden diverse wandeltochten te hebben gelopen uit de winterserie van de RS80 hebben we vandaag bij de afsluiting van de eerste helft de wandelrugzak verwisseld voor de te dragen rugzak in april 2013. Al de gelopen wandelingen in de voorgaande maanden werden zonder pijntjes of problemen volbracht, zonder blaren of blessures. De dag rugzak die ik droeg werd telkens een stukje zwaarder gemaakt om vast te wennen, ook dit leverde geen problemen op zodat ik vandaag vol vertrouwen de eerste echte test aanga. Als je je wens vorm wilt geven Lees verder

Snert tocht!

Ook dit jaar waren de weervoorspellingen niet geweldig, guur en veel wind. Ondanks dit alles toch weer een succesvolle Snertwandeltocht met in totaal ruim 553 deelnemers deze editie. Het waKwade Hoeks vooralsnog bij het begin van deze dag droog en enigszins zonnig. Nadat we vertrokken waren om 08.00 uur ging het deze keer in een tegengestelde richting van welke we kenden van een vorige keer, sommige stukken althans. Nadat we Ouddorp hadden verlaten ging de tocht verder door het duingebied van Goeree via de Kwade Hoek naar de eerste rust in de visafslag van Lees verder

Herfsttocht

Het was vandaag een rustige en zonnige herfstdag met een goede temperatuur. De dag was bijna even fraai als die van een paar weken geleden, de Herfstwandeltocht, de wandeling die in Driebergen werd gelopen. Ook vandaag waren de eerste uren van een hoge luchtvochtigheid waardoor ik enigszins last had van mijn kortademigheid. Een gezondheidsprobleempje wat een paar weken geleden merkbaar was geworden. Hetgeen inhoud dat de verstrekte medicatie strikt moet worden gevolgd, wil je van alles kunnen blijven genieten.

De wandeling van vandaag ging over veel van de paden die bij een eerdere nachtwandeling, Nacht van de Vluchteling, al eens waren belopen. Nu was zichtbaar wat je toen niet kon zien, je zag toen alleen de rode en witte lichtjes van je mede wandelaars. Het fraaie stukje groen tussen de Rotterdam en Den Haag, het was fraaier als gedacht. Via Delfgauw, Delft, waar we via de campus van de TU en zijn fraaie binnenstad met zijn mooie steegjes en grachten door heen wandelden. Hierna ging het richting het Delftse Hout om dan later via het Bieslandse bos, delen van de “groene long”, weer richting de start te wandelen. Onderweg al keuvelend met die en gene, de wandeling van vandaag was een vlakke en had een korte afstand. Desondanks werd deze toch door mij als pittig ervaren. Nu bijna aan het einde van dit jaar en sinds de laatste maanden, in deze vochtige herfstperiode, kost wandelen me veel kracht maar geeft me wel voldoening en rust.

 

Blijven proberen

Na de Airborne Wandeltocht en de eerste wandelingen die werden gelopen van de RS80 winterserie, blijkt dat mijn conditie en vooral het ademhalen niet goed gaat. Hier had ik voordien niet zo’n erg in helaas merk je het nu wel, kortademigheid, waarbij je soms het gevoel krijgt naar lucht te moeten happen. Dit is geen prettig gevoel en je voelt je daardoor gauw moe en uitgeblust. Wandelen wil ik graag blijven doen dus wordt het tijd voor een bezoekje aan de dokter, waar ik de pest aan heb. Maar we blijven het proberen om de conditie op te vijzelen en het gevoel van kortademigheid onder controle te krijgen.

Daarom houd ik de wandeltochten die je zo her en der loopt aan de kortere kant. Soms neem ik een extra route mee van een kortere afstand om te zien waar een snijpunt is om indien mogelijk de afstand in te korten. Gelukkig is het nog niet nodig geweest en ik zou het eigenlijk ook niet willen. Gewoon blijven wandelen en niet afsnijden, de afstand is de uitdaging en geeft je de voldoening. Elke wandeling is weer een overwinning op jezelf en je blijft en wordt er gezonder van.