Het weer en de stemming is veranderd het weer is regenachtig geworden in plaats van zonnig en droog, maar ook mijn persoonlijke stemming is helaas gedraaid. In de afgelopen periode heeft er zich een trieste omstandigheid voorgedaan binnen de familieband die mij treurig stemde en mijn reis op losse schroeven zette. Maar met de steun en de instemming van mijn beide zonen wordt er aanstaande donderdag de 20e augustus 2015 begonnen aan een nieuwe wandeling Lees verder
Na de terugkeer uit Le Chemin in april werd het tijd om echt te gaan trainen en jezelf voor te bereiden op de komende wandel ervaring in Spanje de Camino Inglès van El Ferrol naar Santiago de Compostela en als afsluiter door naar Fisterra. Maar je weet dat dat niet zomaar gedaan kan worden zonder enige goede voorbereiding, dus het werd oefenen zoveel als je kon met als deelname en eerste uitdaging de 4Daagse in Nijmegen in juli 2015. Maar niets gaat zonder een wandeltochtje met een juiste afstand Lees verder
Nu anderhalf jaar later is er veel veranderd met mij en mijn leven. De wandeltocht naar Santiago de Compostela heeft mij het leven van een andere kant laten zien en geleerd dat je met weinig ook heel gelukkig kan zijn. Maar de thuiskomst was niet zo vrolijk als ik het zo graag had gezien een hartelijke welkom thuis. Het werd helaas een koele ontvangst en een koude douche in juni 2013.
In de ogen van mijn echtgenote was ik een vreemde geworden, in haar ogen en beleving was ik niet meer dezelfde die was vertrokken op die 15e april in 2013.
Iets wat ik toen deels beaamde, ik was een weg gegaan zoals velen deze weg hebben bewandelt met de vraag bij mezelf “Wie ben ik”. Lees verder
16 maart 2013 een jaar geleden, tijdens de voorjaarsbijeenkomst in Delft, stond ik op de drempel van een wandeltocht. Een wandeling die grote veranderingen in mij teweeg zou brengen. Ook toen werd ik samen met vele andere pelgrims, zoals ook vandaag, uitgeleide gedaan door allen die er aanwezig waren aan het einde van deze dag. Door mijn goede vrienden en mede pelgrims. Waarbij ik er nu enkele zeer stevig in mijn hart sluit voor de hulp en de ondersteuning van toen en nu in de afgelopen tijd.
In een van mijn eerdere stukjes had ik geschreven “de camino heeft mij veranderd, hoe dat weet ik nog niet …..” en nu een jaar later weet ik dat er anders wordt gedacht en gereageerd door mij op bepaalde situaties. De camino heeft een zekere rust gebracht in mijzelf en mezelf het besef dat elk mens uniek is in zijn doen en laten. Ga hier respectvol mee om, ook valt dat soms niet mee daar het soms botst met je gevoel van rechtvaardigheid en gelijkheid.
Deze dag in Gouda Lees verder
Zoals ik al schreef in eerder blog -Weer thuis- ben je nu bijna 3 maanden terug in de wereld van jachten en jagen. Een wereld waarin je jezelf probeert terug te vinden en te plaatsen, iets wat niet makkelijk is. Er wordt veel van je gevraagd en velen vragen je “hoe is het nu” of “hoe gaat het nu met je”, daarop is het moeilijk antwoorden. Je weet het niet of eigenlijk je weet het wel, maar zegt het niet om een ander niet te kwetsen. Doordat je in een onbekommerde situatie hebt geleefd met jezelf en de andere pelgrims, waarin een ieder op zich zelf leefde, wandelde, in zijn eigen gedachtewereld. Maar ook voor elkaar zorgde, luisterde naar elkaars verhaal en aandacht had, met respect. Elkaar de vrijheid te geven in zijn uitlatingen, elkanders mening, Lees verder
Na alle dagen uit je rugzak te hebben geleefd is het wennen aan het dagelijkse leven. De stilte om je heen, geen geritsel, gekraak van plastic tassen, geen oplichtende lampjes soms vergezeld van een onduidelijke uitspraak. Het is stiller geworden rondom je, het leven op de Camino was gevuld met gesprekken, overdenkingen in verschillende talen en andere basale dingetjes. Ook al het groen, de wijdde blik om je heen, de bossen met de vele soorten bomen en soms het ongemak van een nat moment, dit alles is voorbij. Alleen is er nu de herinnering en de ervaringen over dat wat was, over een voettocht waarbij je vele leerzame momenten hebt gekend, soms een traan hebt gelaten maar ook spontaan hebt kunnen lachen. Maar wat nu? Voorlopig een open vraag Lees verder
Deze laatste nacht was een onrustige, de slaapplek die ik kreeg toegewezen was in een van de vele slaapruimten met elk 4 stapelbedden. In de kamer waar ik sliep verbleef ook een ouder Engels echtpaar, zij hadden de route vanuit Porto (Portugal) naar Santiago gewandeld. Vandaag gingen zij nog met de bus naar Finisterra en daarna terug naar Porto om dan terug te keren naar huis. Ik ging naar Santiago om daar een besluit te nemen wat ik zou doen. Nadat de rugzak weer was gepakt en gecontroleerd eerst even ontbijten met het laatste wat er in de rugzak zat. En dan ….. ga je op weg naar het einddoel. Langzaam loop je naar beneden door het complex van Monte do Gozo, een groot complex met ruim 700 slaapplaatsen verdeeld over vele barakken, ooit gebouwd ter ere van het Pauselijk bezoek in 1993 en het Heilige jaar.
Het is zonnig en fris vandaag. Vanaf de rechterzijde zie ik alweer de eerste pelgrims, zij die vanaf andere herbergen zijn vertrokken op weg naar de Kathedraal. Plotsklaps sta je er dan Lees verder